Κορδάτος, Γιάννης

(Ζαγορά Πηλίου 1891 – Αθήνα 1961). Ιστοριογράφος, δημοσιογράφος και θεωρητικός του κομουνισμού. Σπούδασε νομικά, αλλά δεν άσκησε ποτέ το δικηγορικό επάγγελμα. Ασχολήθηκε κυρίως με τη δημοσιογραφία και τη συγγραφή. Υπήρξε ιδρυτικό μέλος και, για ένα διάστημα, γενικός γραμματέας του ΚΚΕ, από το οποίο αποχώρησε το 1924, επειδή διαφώνησε με την τακτική του. Ο Κ. έγραψε μεγάλο αριθμό έργων, με ποικίλο περιεχόμενο. Τα σπουδαιότερα από αυτά τιτλοφορούνται: Νεοελληνική πολιτική ιστορία, Δημοτικισμός και Λογιωτατισμός, Αρχαίες θρησκείες και χριστιανισμός, Η Παλαιά Διαθήκη στο φως της κριτικής, Ιστορία του ελληνικού εργατικού κινήματος, Εισαγωγή στη νομική επιστήμη, Ιστορία της αρχαίας ελληνικής φιλοσοφίας, Νέα προλεγόμενα στον Όμηρο, Η αρχαία τραγωδία και κωμωδία, Ιστορία της νεοελληνικής λογοτεχνίας, Ο ιστορικός υλισμός, Η κοινωνική σημασία της Ελληνικής Επαναστάσεως, Ιησούς Χριστός και χριστιανισμός (2 τόμοι), Ιστορία της Ελλάδος (13 τόμοι) κλπ. Εφαρμόζοντας τη μέθοδο του ιστορικού υλισμού στα έργα του, υποστήριξε την ιδεολογία του, ανακίνησε ιδέες και ενίσχυσε την προσεκτική διερεύνηση και την επιστημονική διαπραγμάτευση πολλών θεμάτων που συνδέονται με τη νεοελληνική ζωή και ιστορία. Ο ιστορικός και πρωτεργάτης του ελληνικού κομουνιστικού κινήματος Γιάννης Κορδάτος (φωτ. από την έκδ. «100+1 χρόνια Ελλάδα»).